| Steunpunt in de Zuiderfrontier te Zeeuws-Vlaanderen en een vesting waarmee het scheepvaartverkeer tussen Gent en de Oosterschelde gecontroleerd kon worden. |
 |
Geschiedenis
… tot 1701
In 1551 werd op de plaats waar de Gentse Vaart eindigde bij een zijarm van de Braakman een sluis aangelegd. Ter verdediging van deze sluis werden enkele verdedigingswerken aangelegd. Rond 1572 werd de sluis omgeven door een gebastioneerde vierhoekige schans. De oostelijke wal kreeg een vijfde bastion. In 1583 werden de vestingwerken naar het zuidwesten uitgebreid langs het kanaal en na 1621 volgde een uitbreiding met een kroonwerk aan de noordwestelijke zijde. Rond 1644 werd de vesting naar de oostelijke oever uitgebreid. Vanaf 1680 werd de vesting geheel van nieuwe vestingwerken voorzien naar het Nieuw Nederlands vestingstelsel. De werkzaamheden werden echter door verschillende oorzaken vertraagd zodat een en ander pas rond 1763 geheel voltooid was. Enkele bastions die pas rond 1699 aangelegd werden naar ontwerp van Menno van Coehoorn werden niet, zoals gepland, met metselwerk bekleed maar alleen uit aarde opgetrokken om het werk te versnellen omdat er weer een nieuwe oorlog dreigde.
1701 tot 1795
In deze periode bleef men aan de vestingwerken bouwen. Een gedeelte van de contrescarp werd verzwaard en van een extra gracht voorzien.
1795 tot 1830
In 1816 verloor de vesting zijn functie waarna geleidelijk de vestingwerken gesloopt werden.
1830 tot 1874
–
1874 tot ….
–
Woonplaats: Sas van Gent
Ligging: langs het kanaal van Gent naar Terneuzen, nabij de grens met België.
|
|
Aanwezig:
van de vesting resteert alleen nog een gedeelte van het voormalige bastion Generaliteit en de daaronder gelegen tegenmijnen.