| Een van de vestingen in het Zeeuwse gedeelte van de Zuiderfrontier |
 |
Geschiedenis
… tot 1701
Hoewel Axel reeds in 1183 stadrechten ontving duurde het nog tot 1574 voor er sprake is van de aanleg van vestingwerken. De stad viel toen nog onder Spaans gezag. Na een korte onderbreking waarin de stad in Staatse handen viel, werd de vesting tussen 1583 en 1584 verder versterkt. In 1586 viel Axel definitief in Staatse handen. In 1600 werd begonnen met de uitbreiding en verbetering van de vesting en de vestingwerken. De onregelmatig gevormde vesting kreeg acht bastions, een ravelijn en twee poorten. Na de 80-jarige oorlog raakte de vesting in verval en zou verder niet echt meer aangepast worden.
1701 tot 1795
Afgezien van het noodzakelijke onderhoud in geval van militaire dreigingen gebeurde er weinig met de vestingwerken. In 1747, tijdens de Oostenrijkse Successieoorlog, valt de vesting korte tijd in Franse handen. In 1794 gebeurt dat wederom.
1795 tot 1830
Hoewel Franse troepen de vesting Axel tot 1814 bezet houden wordt de vesting in 1805 opgeheven en volgt de opdracht tot ontmanteling. Na vertrek van de Franse troepen wordt de opheffing van de vesting in 1816 bij koninklijk besluit bevestigd door koning Willem I.
1830 tot 1874
Tijdens de Belgische opstand worden er nog enige tijd Nederlandse troepen in Axel gelegerd.
1874 tot ….
–
Woonplaats: Axel
Ligging: ten zuiden van Terneuzen
|
|
Aanwezig: Er zijn nog enkele vage restanten van de vestingwerken aanwezig. De Stadsmolen uit 1750 staat op de locatie van het Molenbastion en verving de in 1747 (ten gevolge van oorlogshandelingen?) afgebrande houten molen.