| een van de vestingen die deel uitmaakte van de Wellingtonbarrière. |
 |
Geschiedenis
… tot 1701
De stad Oudenaarde ontwikkelde zich vanaf de middeleeuwen tot een vesting die strategisch gelegen was aan de Schelde. Tijdens de 80-jarige oorlog werd de stad voorzien van bastions. Tijdens de Franse bezetting tussen 1665 en 1678 werd de vesting verder verbeterd door de Franse vestingbouwer Vauban.
1701 tot 1795
Onder Jozef II verloor het in 1782 zijn vestingfunctie en werd begonnen de vesting te slopen.
1795 tot 1830
Als onderdeel van de Wellingtonbarrière kreeg de stad vanaf 1821 nieuwe vestingwerken. Deze bestonden uit een wal met 6 bastions, twee redans en één halfbastion in een onregelmatig halfrond tracé. voor de wal lagen een gracht, drie ravelijnen, een gedekte weg met glacis en op een groot gedeelte van de vesting ook nog een voorgracht. De zuidzijde van de vesting werd gedekt door een grote inundatie waardoor daar volstaan kon worden met een muur of wal met een gebroken tracé. De hoogte aan de oostzijde van de vesting werd verder gedekt door het Kezelfort (zie aldaar)
1830 tot 1874
In 1830 was de vesting nog niet geheel voltooid. De (af)bouw ligt dan lange tijd stil. Pas rond 1850 zal dit plaatsvinden. Enkele jaren later verliest Oudenaarde alsnog zijn vesting functie en zal het grootste gedeelte van de vestingwerken gesloopt worden.
1874 tot ….
–
Woonplaats: Oudenaarde (Frans: Audenarde)
Ligging: in het zuiden van de provincie Oost-Vlaanderen, in het noorden van België.
|
|
Aanwezig: van de vestingwerken resteert alleen nog een van de ravelijnen.